تلخ

ديرگاهيست ز درگاه تو دور افتادم . وين عجب تر كه بدوريت صبور افتادم . در غيابم به حضورت چه نظر باخت رقيب . كه ز خط نظر و فيض حضور افتادم . من كه وقتي بسرم شور همه عالم بود . خود چه افتاد كه از آن سرو شور افتادم . صحبت مُرده دلان زندگي از يادم برد . كه به زندان وطن زنده به گور افتادم . دور و نزديك بمن دشمن و من با همه دوست . همه نزديك و من از مرحله دور افتادم . تا بيگانه در اين خانه به عشرت بنشست . از طرب خاسته و ز عيش و سرور افتادم . خسرو ابناء زمان را چو نمانده است غرور . عجبي نيست كه من هم ز غرور افتادم                                                                              (خسرو)‍ تلخ...